Dirk Proost kreeg de liefde voor de hobo van Swa Van Den Bogaert in de muziekschool van Schoten. Verder studeerde hij aan de Muziekconservatoria van Antwerpen en Gent, respectievelijk bij Jan De Maeyer en Paul Beelaerts, waar hij de eerste prijzen hobo, Engelse hoorn en kamermuziek behaalde. In 1983 won hij de prijs ‘Geeraerd Dijckhof’ voor kamermuziek bij Louis Gilis. In 2001 behaalde hij de Meestergraad in muziek aan het Lemmensinstituut. Hij volgde meestercursussen bij Jacques Vandeville (Frankrijk) en bij Hansjörg Schellenberger (hobo-solo Berliner Filharmoniker). Hij verleende zijn medewerking aan het voormalig BRTN-Filharmonisch orkest, het Nationaal Orkest van België en verschillende kamerorkesten in binnen- en buitenland. Dirk Proost is sinds 1985 leraar hobo en kamermuziek aan de muziekacademie te Lier.
In 1989 richtte hij mee het hedendaagse muziekensemble Champ d’Action op. Naast hoboïst was hij geruime tijd muziekregisseur en P.R. van dit ensemble. Met Champ d’Action maakte hij verschillende CD-opnames en concerteerde hij in Nederland, Duitsland,Frankrijk, Zwitserland, Portugal, Canada en Brazilië. De seizoenen ’94 en ’95 had hij eveneens de artistieke leiding. Uit de programmatie blijkt duidelijk dat Dirk Proost steeds op zoek is naar verruiming in de nieuwe muziek. Hij houdt van interacties met het publiek en verkiest andere locaties boven de klassieke concertzaal. Deze honger resulteerde in onvergetelijke producties van bijvoorbeeld de Ryoanji-cyclus van John Cage in ’94 en de Ein Hauch von Unzeitvoorstelling van Klaus Huber in ’95, beiden in het MUHKA te Antwerpen. In samenwerking met regisseur Peter Zegveld(NL) had hij de muzikale leiding van MUSICIRCUS, een muziektheater voor kinderen. Deze coproductie van deSingel met Villanella kende zeer veel succes in binnen- en buitenland.
Samen met zijn vrouw Sarah Verhulst vormt hij het kamermuziekensemble Souryrdavril. Een duo met het accent op romantische en hedendaagse kamermuziek.
In 1998 ontstond het ensemble intonaRumori. Een ensemble met vrienden-kunstenaars waarbij synergie tussen de verschillende disciplines een evidentie is. De belangrijkste productie was de samenwerking met all round-kunstenaar Chris Newman (UK- Berlin) en Michael Finnissy (UK).
In 2001 richtte Dirk Proost het orkest van de reizende maan op. Hiervan heeft hij de muzikale en artistieke leiding. Dit gezelschap is een dubbelrietensemble, gegroeid vanuit de muziekacademie te Lier en uniek in zijn soort. Het ORM heeft 2 artistieke krachtpunten: de jongste hoboïsten en fagottisten, ook al spelen ze maar 3 noten, worden mee ingezet. En het orkest wordt versterkt met de Catalaanse hobo’s(decibel 112). Deze krachtige toeters werken zoals de kopers in The Firework Music van GF Haendel. Ondertussen werken 10 verschillende muziekacademies mee aan dit project. Uiteraard moet voor dit ensemble speciaal geschreven en gearrangeerd worden. Door de jaren heen groeide Dirk zijn voorliefde voor de etnische hobo’s( Chinese Suona en Piri, Indische Shenaï, Turkse Duduk, Spaanse Dulzaina en Tible) en werden ze meer en meer geïntegreerd in zijn eigen muziektaal. Ook ontstond er een unieke collectie van 30 hobo’s waarmee Dirk geregeld lezingen en presentaties geeft. Vanuit de passie voor etnische hobo’s groeide een samenwerking met Dick van der Harst. Samen richtten ze het ensemble Banda Azufaifo op, een productie van LOD. Deze bruisende etnische fanfare met 8 Catalaanse hobo’s toerde van 2004 tot 2008 door België, Frankrijk en Nederland. In januari 2008 werd in De Vooruit in Gent een live CD gerealiseerd.
In 2004 richtte hij het Labo nieuwe Muziek op. LnM is een platform voor de Stedelijk Muziekacademie van muziek, woord en dans te Lier. Nieuwe schrifturen en partituren worden onderzocht en uitgevoerd. In het LnM kunnen jonge componisten hun muzikale ideeën bespreken, bijsturen en laten uitvoeren. Iedereen kan hieraan deelnemen en synergie met woord, dans of beeld is een evidentie. Vanaf 2005 werd hij uitgenodigd door de organisatie Musica om allerlei projecten en concepten uit te werken. De ‘eersteklasconcerten’ die hij in dit kader realiseerde, kenden heel veel succes (Bijloke –Gent, Concertgebouw Brugge, Opéra Lille) en brachten hem tot een samenwerking met de studenten van het CFMI van de universiteit te Lille(2006). Datzelfde jaar werd Dirk Proost ook uitgenodigd door Kunst in Zicht om mee de ‘muzische weken’ in te vullen en hun creastages te begeleiden. De samenwerking met beeldend kunstenaar Koen Van Mechelen was hierbij het hoogtepunt.
Zo kwam stilaan het accent te liggen op de vertaling van hoofdzakelijk nieuwe muziek en esthetieken naar alle leeftijden. In deze context werd hij in 2007 uitgenodigd door de AP Hogeschool Antwerpen en de KH Limburg, alsook de educatieve dienst van Matrix , vele muziekacademies over het hele Vlaamse land en kunstenstichtingen in Nederland.
Vanaf 2008 werd Dirk uitgenodigd door het Conservatorium van Antwerpen voor lezingen en workshops. Sinds 2015 is hij docent hedendaagse kamermuziek voor de ‘jong conservatoriumstudenten’. Ook de eerste masters en de studenten van de lerarenopleiding neemt hij sinds 2014 mee in zijn IN/OUT-project.
In 2010 werd AMI opgericht. AMI staat voor A Musical Investigation. AMI hanteert enkele zeer belangrijke statements uit de 20ste eeuw: Magic of Sound /It’s all Music, J. Cage – Everybody is an Artist, J. Beuys – Jeder Künstler ist ein Mensch, Martin Kippenberger. AMI werkt zowel met professionele musici als met niet-muzikanten en ontwikkelt workshops en concerten met alle mensen van de maatschappij. De samenwerking met de managers van Avery Denisson (Gent 2010) en met de gedetineerden uit de gevangenis van Turnhout (Jailhouse Rock 2010) zijn hierbij onvergetelijke evenementen. AMI = Community Art.
In 2010 werd de productie Passion! gecreëerd. Deze compositie was opnieuw een erg vruchtbare samenwerking met Dick van der Harst en kende erg veel succes. Het werd een nieuw oratorium voor dubbelrietorkest, koor en solisten dat in Lier gecreëerd werd en waarmee we in Antwerpen, Brussel en Gent zeer enthousiast onthaald werden.
Beyond Imagination ( Lier,2011) was de eerste samenwerking met bloemkunstenaar Stef Adriaenssens, een synergie tussen bloemkunst en muziek, woord en dans. Dit bleek een succesformule en al snel bood zich een nieuwe productie aan: Bloom (Oostende, 2012). Dat deze artistieke kruisbestuiving nog verder uitgebouwd wordt is een evidentie. Zo nodigde Dirk Stef uit om samen met Kris Bresseleers de kookkunst in hun concept te integreren. De productie kreeg de naam Taste of Three (Kalmthout, 2013).
In 2013 werd ook het concept MULTICOLORS gevormd. Centraal staat de grafische partituur ‘multicolors’. Dit is een open score waaraan iedereen kan participeren. Multicolors is eigenlijk een choreo-grafische partituur. Beweging en kleur triggeren verschillende parameters uit de muziek. De partituur stond centraal in Multicolors Wave (Antwerpen 2014), een samenwerking met alle academies van Antwerpen. Zowel muziek als beeld en dans werkten mee aan dit project.
In 2014 ontwikkelde hij IN/OUT, Escape Through Art. IN/OUT is een multidisciplinair kunstenproject met verschillende participanten. In dit project gaan professionele kunstenaars, kunstenaars in opleiding en amateurs via kunst in communicatie met gevangenen. Dit concept ligt in de lijn van AMI en kan ook tot de Community Art gerekend worden.
Vanaf 2015 is hij docent Nieuwe Muziek voor de Jong Conservatoriumstudenten van de AP Hogeschool Antwerpen – conservatorium. In 2015 werd de eerste voorstelling gepresenteerd in Lier. Deze voorstelling IN/OUT was een samenwerking met componisten Wim Henderickxs en Dick van der Harst, labo nieuwe muziek, conservatoriumstudenten, de kansarme gemeenschap van Lier en gedetineerden van de gevangenis van Turnhout. De gefilmde voorstelling werd terug aan de gevangenen bezorgd. Hierop werd dan verder gebouwd en ontstond de voorstelling PI. Centrale figuren in deze voorstelling zijn theatermaker Jo Jochems en Dick van der Harst. Beeldende commentaar wordt geleverd door De Letterleggers. Cineast is Anneleen Hermans.
De voorstelling PI werd in mei 2016 in het Liers Cultuurcentrum gecreëerd. Ook Pi werd succesvol onthaald door publiek en alle participanten. Op 29/1/17 werd PI hernomen als benefiet-voorstelling ten voordele van de vluchtelingen in het Liers Cultuurcentrum . De voorstelling werd ook op 18/2/17 in deSingel in Antwerpen terug opgevoerd.